Najdłuższy dzień

Dnia 6 czerwca 1944 roku, sojusznicza inwazja Francji wytyczyła początek końca nazistowskiej dominacji w Europie. W ataku wzięło udział 3 000 000 ludzi, 11 000 samolotów i 4 000 okrętów, włączając największą flotę wojenną świata.
Prezentowany w czarno-białej wersji, film "Najdłuższy dzień", stanowi żywe, godzina po godzinie, odzwierciedlenie tego historycznego wydarzenia.
Charakteryzujący się doskonałą międzynarodową obsadą obraz jest fascynującym, przedstawionym z perspektywy obydwu stron spojrzeniem na masowe przygotowania, błędy i przypadkowe wydarzenia, które przesądziły o rezultacie jednej z największych bitew w historii. "Najdłuższy dzień" został nagrodzony dwoma Oscarami (efekty specjalne i zdjęcia) i zalicza się do najlepszych, w historii Hollywoodu, filmów wojennych.
 

Ciekawostki dotyczące filmu oraz wpadki

  • Tuż przed kręceniem zdjęć na Korsyce do Darryla F. Zanucka zwrócił się mężczyzna podający się za przedstawiciela właścicieli plaży. Zażądał on od Zanucka 15 000 dolarów zapłaty, w przeciwnym razie zagroził, że sprowadzą oni na plażę nowoczesne samochody. Zanuck zapłacił mu, lecz później okazało się, że to było oszustwo, gdyż na Korsyce nie było prywatnych plaż. Zanuck ostatecznie otrzymał odszkodowanie po ośmioletnim procesie.

     

     

  • Jednym z kandydatów do roli Dwighta D. Eisenhowera był on sam. Wyraził on nawet chęć zagrania w filmie, jednakże zdecydowano, iż charakteryzatorzy nie będą w stanie ucharakteryzować go tak, aby wyglądał jak podczas II wojny światowej.

     

     

  • Jeden z producentów Darryl F. Zanuck miał wielkie obawy, ponieważ zbliżał się termin zdjęć scen inwazji, a on nie mógł znaleźć ani sprawnych niemieckich Messerschmittów, które miały bombardować plażę, ani brytyjskich Spitfire'ów, które je przegoniły. Ostatecznie znalazł dwa Messerschmitty należące do hiszpańskich sił powietrznych oraz dwa Spitfire'y, które były ciągle używane przez belgijskie siły powietrzne. Zanuck wypożyczył te cztery samoloty na potrzeby filmu.

     

     

  • W myśliwcach Spitfire, zanim zostały użyte do filmu, zamontowano nowe silniki Rolls-Royce'a.

     

     

  • Red Buttons dostał rolę w filmie po tym jak spotkał przypadkiem Darryla F. Zanucka w jednej z paryskich kawiarni.

     

     

  • Henry Grace nie był aktorem kiedy dostał rolę Dwighta D. Eisenhowera. O tym, że ją otrzymał zadecydowało jego podobieństwo do Eisenhowera.

     

     

  • Tytułowa piosenka z filmu autorstwa Paula Anki, stała się marszem Kanadyjskiego Pułku Powietrznodesantowego w latach 1968-1995.

     

     

  • Około 23 000 żołnierzy zostało udostępnionych na potrzeby filmu przez armie: amerykańską, brytyjską i francuską. Ponadto Francuzi udostępnili 1 000 komandosów pomimo ich zaangażowania w wojnę w Algierii w tym samym czasie. Niemcy pojawili się tylko w rolach mówionych.

     

     

  • Podczas zdjęć w Ste. Mère-Eglise ruch uliczny został wstrzymany, sklepy zostały zamknięte, a elektryczność wyłączona, aby nie narażać na niebezpieczeństwo spadochroniarzy, którzy nie byli przyzwyczajeni do nocnych zrzutów w zamieszkałych obszarach. Ciągle jednak światła i ogień na planie utrudniały pracę na planie. Tylko jeden lub dwóch spadochroniarzy wylądowało na placu - z niewielkimi obrażeniami. Ponadto jeden z pierwszych spadochroniarzy złamał obydwie nogi podczas lądowania. Ostatecznie zdecydowano o zaniechaniu autentycznych skoków spadochronowych zastępując je skokami z wysokich dźwigów z użyciem lin.

     

     

  • Sean Connery, który zadebiutował w roli Jamesa Bonda także w 1962 roku, zagrał w filmie wraz z Gertem Fröbe i Curdem Jürgensem - przyszłymi przeciwnikami Bonda.

     

     

  • Eddie Albert, który w filmie gra pułkownika Thompsona, był weteranem II wojny światowej. Jednakże służył on na Pacyfiku, a nie w Europie.

     

     

  • Plenerowe sceny amerykańskie inscenizował amerykański reżyser Andrew Marton, angielskie - Anglik Ken Annakin, niemieckie - aktor i reżyser z Niemiec Bernhard Wicki. Darryl F. Zanuck podjął się zaś reżyserii scen kręconych w atelier.
     

     

     

  • Prezydent Stanów Zjednoczonych Dwight D. Eisenhower był rozpatrywany do roli samego siebie i nawet wyraził on chęć, by zagrać w filmie. Jednakże zdecydowano, iż charakteryzatorzy nie mogą go ucharakteryzować aż tak, by wyglądał tak jak podczas II wojny światowej.

     

     

  • Wiele źródeł podaje, że Christopher Lee i Geoffrey Bayldon wzięli udział w realizacji tego filmu. Jednakże Lee zaprzecza tym pogłoskom, natomiast Bayldona nie ma w ostatecznej wersji filmu.

     

     

  • Podczas oczyszczania plaży w Normandii, w pobliżu Ponte du Hoc, ekipa filmowa natknęła się na czołg, który został zasypany w piasku podczas prawdziwej inwazji. Został on wyczyszczony i naprawiony przez mechaników, a następnie wykorzystany w filmie jako czołg brytyjskiego pułku pancernego.

     

     

  • Podczas kręcenia sceny lądowania na plaży Omaha, występujący w filmie amerykańscy żołnierze nie chcieli skakać do wody, ponieważ obawiali się, że jest ona zbyt zimna. Robert Mitchum, który zagrał w filmie generała Normana Cote, zdegustowany ich zachowaniem pierwszy wskoczył do wody. Żołnierze nie mając innego wyjścia poszli w jego ślady.

     

     

  • Żaden z szybowców użytych podczas inwazji w Normandii nie był dostępny, więc Darryl F. Zanuck zamówił duplikaty w tej samej firmie, która wyprodukowała oryginały.

     

     

  • Na normandzkich plażach odkopano z piasku umocnienia Wału Atlantyckiego.

     

     

  • Zdjęcia nakręcono w ciągu 10 miesięcy w autentycznych miejscach inwazji lub bliskim sąsiedztwie, a także na Korsyce.

     

     

  • Zgodnie z tym co mówią zaprzyjaźnieni weterani, major Werner Pluskat nie był w bunkrze podczas pierwszej fali inwazji. Według nich był wtedy w burdelu w Caen.

     

     

  • Z budżetem 8 milionów dolarów był to najdroższy film czarnobiały wszechczasów do czasu nakręcenia Listy Schindlera.

     

     

  • Sceny, w których widać flotę wojenną były filmowane z użyciem 22 okrętów Amerykańskiej 6 Floty podczas jej manewrów w pobliżu Korsyki w dniach 21-30 czerwca 1961 roku. Zdjęcia były przerywane kiedy na wodach pojawił się lotniskowiec, gdyż podczas inwazji nie było żadnego lotniskowca.

     

     

  • Z powodu olbrzymich kosztów związanych z kręceniem flmu "Kleopatra" (1963), Darryl F Zanuck musiał się zgodzić na obcięcie budżetu swojego filmu. Kiedy wykorzystał on już wszystkie pieniądze z budżetu, zaczął on płacić za produkcję z własnej kieszeni.

    filmweb.pl

    •  

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    Created by Thiago. D-day © 2006. Wszelkie prawa zastrzeżone